۱۱( توصیهایی برای داوطلبین کمربندمشکی(حامدرحیمی پنجکی)

بیشتر افرادی که برای اولین بار وارد کلاس های رزمی می شوند به روزی فکر می کنند که امتحان کمربند سیاه را با موفقیت پشت سر گذاشته و موفق به دریافت آن شده اند. اما از آنجایی که رسیدن به این سطح از موفقیت مستم سال ها تمرین و تلاش است بیشتر آنها هیچ وقت این موقعیت را تجربه نخواهند کرد.

در این مقاله قصد داریم چند راهکار ساده را به شما آموزش دهیم تا با استفاده از آنها در این راه پیش رفته و در نهایت بتوانید به کمربند سیاه دست پیدا کنید.

تعریف کردن اهداف کوتاه مدت برای خود

بسیاری از دانش آموزان که وارد دنیای هنرهای رزمی می شوند از همان روز اول فقط به دریافت کمربند مشکی فکر می کنند. این کار به مرور باعث کاهش انگیزه شما خواهد زیرا دریافت کمربند سیاه چند سال طول خواهد کشید در حالی که شما برای چند ماه آینده که پیش رو دارید نیازمند انگیزه هستید.

به همین جهت پیشنهاد می کنم همانطور که به کسب کمربند سیاه به عنوان یک هدف بلند مدت نگاه می کنید بر روی اهدف کوتاه مدت تان مانند دریافت کمربند زرد ( یا اولین درجه از رشته رزمی خود) تمرکز کنید. رسیدن به این هدف زودتر اتفاق خواهد افتاد و باعث می شود که انگیزه تان جهت ادامه کار بالا بماند.
 

گوش دادن به صدای بدن خود

تعدادی از هنرجویان که به رشته های رزمی علاقه بسیار زیادی دارند از همان روز اول با این هدف که زودتر مراحل اولیه را طی کنند و حرفه ای شوند به انجام تمرینات سخت و شدید رو می آورند. البته تمرینات سخت بخش جدایی ناپذیر هنرهای رزمی می باشند اما تمرین بیش از حد سنگین نیز نه تنها شما را به هدف تان نزدیک تر نمی کند بلکه احتمال آسیب دیدگی شما را نیز افزایش می دهد.
به همین جهت پیشنهاد می کنم که به صدای بدن تان گوش داده و هرگز بیش از توانایی خود (بخصوص زمانی که در بیرون از باشگاه و بدون نظارت مربی خود هستید) از بدن تان کار نکشید. البته باید مراقب باشید نباید این موضوع به گونه ای روی شما تاثیر بگذارد که منجر به تنبلی شما شود. شما باید همزمان با افزایش توانایی بدن تان میزان و شدت تمریناتی که انجام می دهید را نیز افزایش دهید.

جدی گرفتن تکنیک های پایه ای

بسیاری از تکنیک های که در ماه های اول می آموزید پایه ای بوده و جزء اصلی ترین و کاربردی ترین تکنیک های رزمی می باشند. اغلب هنرجویان این تکنیک ها را با خیال اینکه بدرد نخور بوده جدی نمی گیرند و برای یادگیری به قول خودشان تکنیک های پیشرفته تر لحظه شماری می کنند. این تصور اشتباه محض است. عمده تفاوت یک رزمی کار کمربند مشکی با رزمی کار کمربند مثلا سبز در تعداد تکنیک هایی که یاد گرفته نیست بلکه میزان مهارتی است که او نسبت به آن کمربند سبز دارد.

شناخت توانایی و تفاوت های خود

در این گذینه مربی ها نقشی اساسی دارند. شما باید قبول کنید که بدن افراد با یکدیگر تفاوت دارد. افراد می توانند به دلایل ژنتیکی از توانایی یا ضعف هایی نسبت به دیگران برخوردار باشند. به همین جهت به شما توصیه می کنم که هیچ وقت خودتان را با دیگران مقایسه نکنید و فکر نکنید اگر مثلا به جای یک هنرجو نمی توانید پاهایتان را 0 درجه باز کنید یا نسبت به هنرجوی دیگر از قدرت بدنی کمتری برخوردارید پس برای تبدیل شدن به یک رزمی کار خوب مناسب نیستید.
شما باید به کمک مربی و تلاش های خودتان نقطه ضعف و قوت خود را پیدا کرده و برای رفع نقطه ضعف ها تلاش کنید تا بتوانید بهره و توانایی خود را بالا ببرید. البته باید بدانید که این توانایی وما قابل سنجش و مقایسه با توانایی های دیگر هنرجویان نمی باشد.

همیشه آماده یادگیری باشید

شما باید بدانید که دریافت کمربند مشکی به منزله رسیدن به انتهای راه نیست. اگر از اساتید هنرهای رزمی سوال بپرسید به شما خوهند گفت که دریافت کمربند مشکی تازه اول راه است و هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری توسط هنرجو وجود دارد. اگر این نکته را بدانید برای رسیدن به کمربند سیاه عجله نخواهید کرد زیرا می دانید رسیدن به کمربند سیاه نشانه رسیدن به انتهای راه نیست.
همچنین از از همان روزهای اول یاد بگیرید که همواره آماده آموختن باشید تا زمانیکه به کمربند سیاه دست یافتید مانند تعدادی از مربیان توهم می گیرند و ادعا می کنند همه چیز را می دانند نخواهید شد. هم اکنون مربیان زیادی وجود دارند که سالها از زمانی که کمربند سیاه خود را گرفتنه اند گذشته و البته آنان نیز با وجود گذشت سالها، هنوز در همان چند سال پیش خودشان متوقف مانده اند!